Jezelf “ont” wikkelen
Wie mij kent, weet het, stilstaan is voor mij inkakken.
Nieuwsgierig als ik ben, kan ik overal induiken en nog meer willen doen en of ergens over willen lezen en erover nadenken, hoe ik als mens hiervan kan leren om zo (nog) meer geluk te ervaren.
Het blijven leren, het blijven nadenken hoe iets beter en idealer kan, houdt me scherp.
In deze wintertijd met 2 kleine kinderen en hun afwisselende slaapjes breng ik veel tijd binnen door.
Niets voor mij, maar door dit binnen zijn, ben ik ook heel erg letterlijk naar binnen aan het kijken.
Wie ben ik? Wat wil ik in mijn leven? Wat wil ik voor mijn gezin? Wat wil ik mijn kinderen meegeven in de opvoeding?
Wat voor moeder wil ik zijn? Wat voor moeder ben ik nu?
Wat wil ik meegeven uit mijn eigen opvoeding?
Het is net alsof ik een ui aan het pellen ben en laagje voor laagje aan het (her)ontdekken ben wie ik in oorsprong nu eigenlijk ben.
Het raakt me moet ik zeggen, dat ik zo weinig tijd heb om daadwerkelijk stil te staan bij mijn eigen kern.
m’n hart!
De tijd van kerst doet het ook altijd wel met me, dat ik op hartniveau nadenk over verlangens, idealen, emoties, de mooiste herinneringen
en de mensen die ontzettend waardevol voor me zijn of zijn geweest.
Het “ont” wikkelen van die ui, oftewel van mezelf, is zo belangrijk om weer tot mijn kern te komen.
Het kost soms wat tranen, net zoals bij een echte ui, maar het bevrijd me letterlijk van een jasje die de schoonheid van binnen kans geeft om zich bloot te geven. Namelijk:
Je pure jij!
Dat ontdoen van dat jasje, de beschermlaag, vraagt moed.
Je weet niet altijd wat je daaronder aantreft.
Het doet me ook denken aan mijn jongste zoon, nu 5 maandjes oud alweer.
Wanneer ik hem in bad ga doen en hem zijn kleertjes uitdoe, beginnen zijn oogjes te glinsteren, zijn beentjes beginnen te spartelen.
Net alsof ik hem heb bevrijd van iets.
Dat pure van hem zit bij ons soms verstopt van binnen
Dat “ont” wikkelen kan veel energie vragen maar ook geven,
het blootgeven en uitkomen bij je gevoeligheden, je pure jij
ik doe het veel te weinig maar…..
het is de beste ‘ont’ wikkeling die ik sinds tijden heb gehad.
Bring me some more onions please 🙂